BijbelBlog

Ik sprak deze week een gelovige man die me vertelde dat hij 'vroeger' in spannende situaties bijvoorbeeld rondom ziekte twee verschillende mailgroepen had. Er ging een mailtje naar de mede-christenen. En daarna ook een apart mailtje naar mensen die 'niet

Soms hoor ik mensen zeggen 'ik voel niets in mijn geloof' of 'ik ervaar niets van God'. Want ik ben niet blij, rustig, vredig of vol aanbidding. Dat kan best lastig zijn. Het idee dat je als christen tijdens het

Romeinen 8:15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn.

Misschien is het typisch iets voor dertigers

Wat als iedereen om je heen gelooft dat God goed is maar jij weet dat niet meer zo zeker… Als de gemeente zingt over gedragen worden en zweven op de wind maar jij ‘staat’ alleen. Als prachtige getuigenissen klinken over

Mineke komt in haar praktijk ‘Vrouw van waarde’ regelmatig vrouwen tegen die zich onder druk voelen staan. Vrouwen van wie de draagkracht en draaglast totaal uit balans zijn geraakt.

God was er altijd al. Maar is onzichtbaar. De bron van al het goede. Van liefde. Maar de liefde heeft een voertuig nodig om voelbaar en hoorbaar te zijn. Om aan te komen bij een ander.

Misschien is het wel zo dat ik niet wil weten wat me overkwam. Maar ik wil weten dát me iets overkwam. En ik verlang dat het me vaker overkomt. Dat God beweegt in mijn leven.

Meer dan 30 miljoen emailadressen van mensen die stonden ingeschreven bij Ashley Madison,  een grote overspel-website, zijn openbaar gemaakt na een aanval van hackers. Zij stelden als eis dat de site uit de lucht zou gaan, anders zouden zij namen

CS Lewis zei: "Een christen geniet van de zon, net als alle andere mensen. Maar… zij hebben ook het bijzondere vermogen om via de zonnestralen omhoog te kijken en van de bron van het Licht Zelf te ontdekken genieten.

“Hoe gaat het met jou?” Die vraag stellen we nog wel regelmatig. Of we het antwoord echt willen of kunnen aanhoren is soms nog een tweede vraag. We klagen wel eens over de oppervlakkigheid in de gesprekken met anderen. Iedereen

“Ken je Mij, wie ben Ik dan…?” Het was natuurlijk te verwachten. Toen ik de foto van het deze week uitgekomen magazine ‘Jezus!’ op mijn Facebook pagina plaatste barstte de discussie los. Met daarin in grote lijnen twee meningen. Wat goed dat

Het lezen van de boeken en luisteren van de preken van Bill Hybels roepen bij mij iets op waar ik sowieso erg vatbaar voor ben

In kennis, filosofie, liefdadigheid, zelfontplooing, dromen waarmaken… In al die dingen en nog veel meer zoeken mensen bewust of onbewust naar het ultieme dat ze zal vervullen, volmaken en ze vinden het niet.

Continue Reading

De vuur en vlam kerkentour met de Verre Naasten is voor mij een geschenk uit de hemel. Door het voorbereiden van deze avonden rondom het pinkstervuur en het nadenken en delen over de missie van Jezus wordt ik zelf ook uitgedaagd om mijn leven als leerling van de Meester. Ik luister naar veel onderwijs over 'het Koninkrijk vertegenwoordigen' en dat doet me goed en daagt me uit. Jezus was een en al Leven. Hij had geen 'tijd van bediening' en daarna weer lekker terug naar zijn anonieme prive bestaan met flinke muren daaromheen. Ik zelf heb mijn leven nog wel in compartimenten verdeelt. Als spreker/zanger voor groepen mensen ben ik open en deel in mijn geloof. Maar ja, dan is dat ook de verwachting en de reden van mijn (zelfs betaalde) komst naar een kerk of organisatie.

„ZE ZIEN ME AANKOMEN”. (deel 1) Ik ontmoet regelmatig mensen die best open staan voor het christelijk geloof. Ze vinden het ‚mooi’ dat anderen er kracht uit halen. Dat er een warme samenhorigheid kan zijn tussen gelovigen en de hoop, vertrouwen en blijdschap spreken ook aan. Toch houdt iets ze tegen om in van toeschouwer deelnemer te worden. Namelijk de gevolgen van ‚de keuze’. Daar zullen veel mensen namelijk iets  van vinden. 

Jacobus 1:19 Geliefde broeders en zusters, onthoud dit goed: ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden. 20 Want de woede van een mens brengt niets voort dat in Gods ogen rechtvaardig is.

Ik heb Jezus vaak ontkend, net als Petrus in de nacht dat Jezus gevangen werd genomen. Vaak durfde ik niet duidelijk te zijn. Heb ik vage compromissen gesloten. Heb ik zelfs meegepraat met mensen die de Bijbel op bepaalde punten tegenspraken. Omdat ik de moed niet had om te staan voor mijn geloof. 

Wat kan thuis komen heerlijk zijn. Na een dag hard werken, lange autoreizen of vakantie ben ik altijd weer blij om in mijn Tom-Tom het woord ‘HOME’ in te toetsen en na een poosje thuis te zijn. De plek waar ik mijn schoenen uitdoe, mijn jas ophang en kan ontspannen met Suus en Noah.

We leven in een snelle wereld. Met een constante informatiestroom via alle media. Nieuws is kort houdbaar en onze aandacht is maar kort 'te pakken'. Wat vandaag het gesprek van de dag is, zal morgen overstemd worden door een nieuw bericht. Wat dat betreft is de communicatie van God door de eeuwen heen minder afwisselend wat betreft inhoud...

Ik werk met de zendingsorganisatie Operatie Mobilisatie. En elke week hoor ik weer verhalen van wat God heeft gedaan door mensen die beschikbaar wilden zijn en uit hun comfortabele zone wilden komen. Ze vertellen stuk voor stuk over groei in hun leven als christen.

Wie ben jij om mij te veroordelen?! Kijk lekker naar jezelf!” en om het compleet te maken wordt meestal afgesloten met “wie zonder zonde is werpe de eerste steen”. Daar sta je dan met je goeie bedoelingen. Met je mond vol tanden. Je wilde helpen maar denkt nu vertwijfeld of je het wel goed hebt gedaan.

"Ik heb Jezus aangenomen”. Alsof we in een omgekeerde wereld leven waarin wij Jezus toelaten en Hij dan heel blij mag zijn dat hij ons gastvrije hart mag binnen komen. Zo liggen de verhoudingen niet.