Als ik alleen al denk aan mijn eigen vrouw, mijn zoon en net geboren dochtertje en ik verp
Het was een onwerkelijke ontdekking die Susanne deed op de eerste dag dat ik thuis kwam ui
Liefde is een keuze wordt wel eens gezegd… Dat kan zo zijn… En in de liefde gaat het allemaal niet vanzelf goed, wel vanzelf fout. Ook waar… Liefde is een werkwoord. Ook een veelgehoorde uitspraak. Daar kunnen we iets mee (doen). Het vage ‘ongrijpbare’ begrip...
Ik besef me dat deze titel prikkelend is. Dat was natuurlijk ook niet helemaal onbewust. Er is ergens iets tegenstrijdigs in het bezig zijn met elk jaar weer een voorstelling waarin het lijden van Jezus centraal staat. Over grote idealen, vriendschap, verraad, licht en duister,...
De laatste weken heb ik weer overal in het land mensen ontmoet. Ik ben vol van alle verhalen die ik hoor. Onderstaand verhaal deelde een zangeres binnen Praise United vorige week. Het bleef bij me...
Ik sprak deze week een gelovige man die me vertelde dat hij 'vroeger' in spannende situaties bijvoorbeeld rondom ziekte twee verschillende mailgroepen had. Er ging een mailtje naar de mede-christenen. En daarna ook een apart mailtje naar mensen die 'niet gelovig zijn'. ...
Het is landelijk nieuws dat vooral christenen in Nederland zich boos maken om de beeldcampagne die Kerk in Actie rondom Pasen heeft gelanceerd. Daarop zie je dat een beeltenis van Jezus wordt verscheurd en daarna worden de snippers de wereld in gesmeten. Ik zag op...
Een mooie zomerdag. Aan zee. Wat drinken, een visje eten. Zon op je gezicht. Goede gesprekken. Met Jezus...
Soms hoor ik mensen zeggen 'ik voel niets in mijn geloof' of 'ik ervaar niets van God'. Want ik ben niet blij, rustig, vredig of vol aanbidding. Dat kan best lastig zijn. Het idee dat je als christen tijdens het bidden of bijbellezen, zingen of...
Blijf bij mij Jezus had niemand nodig. Hij was van God gekomen en vol van Zijn kracht. Dus onafhankelijk van mensen. Dat zou je kunnen zeggen. Hij kon alles wat Hij wilde realiseren. Er was ongekende kracht, wijsheid en liefde in Hem. Toch koos hij ervoor om...
Vanmorgen was ik aan het mijmeren over het thema 'van waarde zijn'. Komt misschien ook door wat liedjes uit de voorstelling 'Hollandsche Nieuwe'. Ik heb na mijn hartstilstanden ervaren hoe snel ik overal vervangen kon worden (behalve bij mijn geliefden)....
Er was veel verwarring over Jezus en de meningen waren heel divers. Je hield van Hem of haatte hem. Zo gaat dat vaker met mensen die enorm opvallen omdat ze zo anders zijn dan hun tijd of cultuurgenoten. Toch wist Jezus zelf wel wie Hij...
We werden in het kerkblad genoemd en ook vanaf de kansel werd uitgesproken dat we onder censuur stonden....
Mineke: "Praten over de plaats van de vrouw, over rollen en rolverdeling geeft mij al snel wat spanning, merk ik. Formulering en zelfs woordkeuze komen heel nauw en mijn weerstand om in het hoekje van traditioneel ingestelde vrouwen weggezet te worden is best groot." ...
Susanne moest onder het mes. Geopereerd worden aan haar voorhoofdsholte. Ze zag er best wel tegen op. Op vrijdagmorgen 11:30 uur zou de ingreep beginnen. Mijn zoon Noah (4) en ik zaten op dat moment in de auto en dachten ‘aan mama’. Lastig om op...
Opvoeden doet mij, en ik denk de meeste mensen, gelijk denken aan ‘ kinderen het juiste gedrag aan- en het verkeerde af te leren.’ Aan regels/grenzen stellen. Consequent zijn daarin. Durven om niet het vriendje maar de ‘opvoeder’ van je kind te zijn. Allemaal waar, maar…
Misschien is het typisch iets voor dertigers...
Wat als iedereen om je heen gelooft dat God goed is maar jij weet dat niet meer zo zeker… Als de gemeente zingt over gedragen worden en zweven op de wind maar jij ‘staat’ alleen. Als prachtige getuigenissen klinken over genezing, wonderen en het ‘bewegen’...
Mineke komt in haar praktijk ‘Vrouw van waarde’ regelmatig vrouwen tegen die zich onder druk voelen staan. Vrouwen van wie de draagkracht en draaglast totaal uit balans zijn geraakt. ...
God was er altijd al. Maar is onzichtbaar. De bron van al het goede. Van liefde. Maar de liefde heeft een voertuig nodig om voelbaar en hoorbaar te zijn. Om aan te komen bij een ander....
Misschien is het wel zo dat ik niet wil weten wat me overkwam. Maar ik wil weten dát me iets overkwam. En ik verlang dat het me vaker overkomt. Dat God beweegt in mijn leven. ...
Angela Groothuizen raakte me met het lied ‘Niets Blijft’. Ze schreef het voor haar vriendin Ria die overleed aan de ziekte kanker.
Meer dan 30 miljoen emailadressen van mensen die stonden ingeschreven bij Ashley Madison, een grote overspel-website, zijn openbaar gemaakt na een aanval van hackers. Zij stelden als eis dat de site uit de lucht zou gaan, anders zouden zij namen en betaalgegevens publiceren. Toen niet...
In de zomervakantie krijg ik meestal een vaste gast op bezoek. Verdriet. Ik weet niet waarom hij dan steeds bij me aanklopt en gelijk een paar weken wil blijven. Misschien omdat hij inschat dat ik dan tijd voor hem heb. Ik kan honderd keer zeggen dat het niet goed...
CS Lewis zei: "Een christen geniet van de zon, net als alle andere mensen. Maar… zij hebben ook het bijzondere vermogen om via de zonnestralen omhoog te kijken en van de bron van het Licht Zelf te ontdekken genieten....
Als duizend jaren als een dag zijn voor God. Hoe is dan 80 jaar voor Hem? Hoe beleeft God de tijd tussen mijn geboorte en mijn sterfdag? "Ha, daar is Martin. O, dat was het al weer". Zoiets? ...
Jezus werd teleurgesteld door zijn vrienden. Toen Hij zijn kwetsbaarheid met hen deelde en hen vroeg om hulp kreeg Hij dat niet. Herkenbaar?...
Er zijn van die Bijbelteksten die me altijd een spiegel voorhouden. Vorige week las ik woorden van Jezus over gebed. Hij onderwees zijn leerlingen over de manier van bidden waar God op wacht. Hij introduceert een totaal nieuwe manier van omgaan met God. Spreken met Hem op een vertrouwde manier. Zoals kinderen met een (goede) Vader.
Waar U bent zal de nacht verdwijnen. Die zin uit het bekende Opwekkingslied, ooit EO-tune, 'Heer, Uw licht en Uw liefde schijnen' inspireert me regelmatig. Ik geloof het echt. Dat in God geen spoor van duisternis aanwezig is. Dat Hij puur licht is. Zuiver. Liefdevol. Schoon....
“Hoe gaat het met jou?” Die vraag stellen we nog wel regelmatig. Of we het antwoord echt willen of kunnen aanhoren is soms nog een tweede vraag. We klagen wel eens over de oppervlakkigheid in de gesprekken met anderen. Iedereen weet dat we eigenlijk meestal...
Een poosje geleden was er een klein relletje in de christelijke uitgeverswereld omdat een jongen in Amerika toegaf een prachtig getuigenis over de hemel verzonnen te hebben als kind. Tja...
“Ken je Mij, wie ben Ik dan…?” Het was natuurlijk te verwachten. Toen ik de foto van het deze week uitgekomen magazine ‘Jezus!’ op mijn Facebook pagina plaatste barstte de discussie los. Met daarin in grote lijnen twee meningen. Wat goed dat er in ieder geval over...
Het lezen van de boeken en luisteren van de preken van Bill Hybels roepen bij mij iets op waar ik sowieso erg vatbaar voor ben...
Een heel jaar geen hartstilstanden en reanimaties meegemaakt (behalve dan tijdens de opgewekte ritmestoornis in het ziekenhuis tijdens mijn operatie januari 2014). Iets om dankbaar voor te zijn! En inderdaad, de angst verdwijnt naar de achtergrond. Het leven, de plannen, het werk, de heerlijke (en...
Niet alle liedjes maken mensen simpelweg blij, dat is me wel duidelijk geworden. Soms komt er meer los. Waar heb ik het over? Over kerst. ...
Noah bleef duidelijk: "Nee papa...
Podiumvrees en onzekerheid. Eigenlijk is podiumvrees een verkeerde benaming. Want in principe zijn de meeste zangers/spreker niet bang voor het podium maar voor mensen....
In kennis, filosofie, liefdadigheid, zelfontplooing, dromen waarmaken… In al die dingen en nog veel meer zoeken mensen bewust of onbewust naar het ultieme dat ze zal vervullen, volmaken en ze vinden het niet.
SPONTANITEIT
1) Ongedwongenheid 2) Ongedwongen opwelling 3) Ongekunsteldheid 4) Opwelling 5) Onverwacht handelen 6) Ongedwongen gevoelsuiting 7) Ongedwongen gevoelsopwelling 8) Uit eigen aandrang handelen 9) Zonder overweging handelen
Deze week kwam ik twee verschillende mensen tegen die beiden ‘vast liepen’ door de tsunami aan slecht (wereld)nieuws die de afgelopen maanden over ons heen komt. “Ik begin bang te worden voor de Islam en radicale moslims in Nederland” sprak de man uit. “Ik ben boos en bang tegelijk, en ik zie de toekomst niet positief tegemoet. Mijn schouders ophalen kan ik niet, het houdt me dagelijks bezig. Mensen om me heen storen zich aan mijn humeur”.
Hoe vaak liep een persoonlijk gesprek over geloofservaringen niet uit op een vage (soms verhitte) discussie. Sommige christenen zijn zo bang voor een moeilijk gesprek met vragen die ze niet kunnen beantwoorden dat ze maar helemaal niet meer vertellen over hun leven met God. Het roept toch maar discussie op. Ze begrijpen het toch niet. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Laat een ander dat maar doen. Het hele ‘parels voor de zwijnen’ argument wordt ook te pas en te onpas van stal (toepasselijk) gehaald om maar te kunnen zwijgen.
Ik heb er heel wat. Verbroken relaties. Jij waarschijnlijk ook. Klinkt wel wat heftig en meestal ervaar ik het niet zo zwaar. Maar gisteravond na een goed gesprek met Susanne over vriendschappen en ‘verbindingen aangaan’ met anderen kwamen er toch heel wat namen voorbij. Namen van mensen die nog steeds een warm gevoel bij me oproepen. Omdat we een tijd samen opliepen, best hecht waren. Vrienden. Maar tegelijkertijd zijn het allemaal mensen met wie ik vandaag geen contact meer heb. Niet omdat er ruzie was of zoiets, maar gewoon omdat er een nieuwe fase kwam. Ik verder ging…
Ik zie hem al zitten vanuit mijn ooghoek. Ik ben nog even in gesprek met wat anderen na de dienst in de Basis. De wachtende man op de eerste rij ken ik niet. Hij zou wat leeftijd betreft mijn vader kunnen zijn schat ik in. Ben benieuwd naar wat hij te zeggen heeft.
Gisteravond las ik over de coming out van zangeres/theologe Vicky Beeching. Eerlijk gezegd had ik nooit eerder van haar gehoord, maar de kans is groot dat ik een van haar worship songs wel hoorde of heb gezongen. Ze is namelijk een prominente christen en ze voerde jarenlang een eenzame strijd. Ze wist dat ze bedolven zou worden onder commentaar. En dat gebeurde ook. Zelfs ik schrijf nu iets over haar, voor het eerst in mijn leven.
Het is best lastig, of onmogelijk, om werkelijk blij te zijn met de poedelprijs of troostprijs zoals meer mensen deze onderscheiding noemen als je gericht was op iets mooiers. Ik weet nog dat ik in mijn tienerjaren eens meedeed aan een talentenjacht en ik wilde...
Als ik alleen al denk aan mijn eigen vrouw, mijn zoon en net geboren dochtertje en ik verplaats me dan in situatie van een mede-christen in Irak dan krimpt mijn hart ineen. Ik ben boos. Ik begrijp er niets van. Vind het ook moeilijk om...
Hij kijkt me met zijn grote blije kijkers aan.
“Papa als ik jarig ben dan krijg ik een fiets he?”
“Ja jongen, dat hebben we beloofd”
“Met wieltjes erbij he?”
“Compleet met wielen jongen”
Soms heb ik het idee dat ik leeg ben. Niets te geven heb. Dat het enthousiasme en de energie even op is. Ken je dat? Gisteravond had ik nog zo’n moment. Onderweg naar de eerste repetitie van Praise United Zwolle voelde ik mijn moeheid. Paar korte nachten (jong gezin he?) en drukke dagen. Daar nog wat hooikoorts bij en het recept voor een aardige mist in mijn hoofd was compleet. ‘Maar er zitten straks zo’n 200 mensen op een inspirerende avond te wachten. Ze hebben verwachtingen (van mij?) en zullen me vriendelijk en afwachtend aankijken. Kan ik ze wel iets bieden? Heb ik wel genoeg te geven vandaag?’
Een paar jaar geleden sprak ik een oudere man in de kerk. Hij was al tientallen jaren getrouwd en elke zondag zaten hij en zijn vrouw vooraan. De laatste jaren heeft zijn vrouw intensieve verzorging nodig en het grootste deel hiervan doet hij zelf. Ik vroeg hem hoe dat was, om nu samen in die fase beland te zijn.
De vuur en vlam kerkentour met de Verre Naasten is voor mij een geschenk uit de hemel. Door het voorbereiden van deze avonden rondom het pinkstervuur en het nadenken en delen over de missie van Jezus wordt ik zelf ook uitgedaagd om mijn leven als leerling van de Meester. Ik luister naar veel onderwijs over ‘het Koninkrijk vertegenwoordigen’ en dat doet me goed en daagt me uit. Jezus was een en al Leven. Hij had geen ‘tijd van bediening’ en daarna weer lekker terug naar zijn anonieme prive bestaan met flinke muren daaromheen. Ik zelf heb mijn leven nog wel in compartimenten verdeelt. Als spreker/zanger voor groepen mensen ben ik open en deel in mijn geloof. Maar ja, dan is dat ook de verwachting en de reden van mijn (zelfs betaalde) komst naar een kerk of organisatie.
Gisteravond ontmoette ik Carel, een intelligente twintiger die 1,5 jaar geleden op zoek ging naar meer. Hij had een prachtig verhaal. Carel: “Ik was met mijn familie in Afrika tijdens het WK en we hadden een geweldig mooie tijd. Safari, genieten van alles om ons heen en de uitbundige WK-sfeer. Het kon gewoon niet beter. Toch was dat juist hetgeen waardoor ik ontevreden raakte. Gek genoeg…”
Onlangs sprak ik een wat oudere dame die me vertelde over de worsteling die ze soms ervaart in haar kerk en bijbelstudiegroep. Ze is een gepassioneerde christen en heeft soms zo’n moeite met de discussies onder gelovigen. Ze zei:
„ZE ZIEN ME AANKOMEN”.
(deel 1)
Ik ontmoet regelmatig mensen die best open staan voor het christelijk geloof. Ze vinden het ‚mooi’ dat anderen er kracht uit halen. Dat er een warme samenhorigheid kan zijn tussen gelovigen en de hoop, vertrouwen en blijdschap spreken ook aan. Toch houdt iets ze tegen om in van toeschouwer deelnemer te worden. Namelijk de gevolgen van ‚de keuze’. Daar zullen veel mensen namelijk iets van vinden.
Jacobus 1:19 Geliefde broeders en zusters, onthoud dit goed: ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden. 20 Want de woede van een mens brengt niets voort dat in Gods ogen rechtvaardig is.
Jaren geleden zag ik een cd liggen in de ‘uitverkoop bak’ van een christelijke boekhandel. Van Ronnie Freeman (foto). Nooit van gehoord, maar voor slechts 3 euro kon ik de verleiding niet weerstaan en kocht ik zijn album.
Een heel gewoon gezin zo op het eerste gezicht. Wonend in Assen. Toch gaan ze iets doen waar veel mensen verbaast over zijn. Ze laten alles achter, verkochten zelfs hun huis, om in Ierland te gaan wonen. Richard en Irene van Opstal hebben drie kinderen en
“Als God echt genadig is en ik geloof in Jezus’ offer aan het kruis, hoef ik dan geen zonden meer te belijden? Kan er dan niets meer tussen Hem en mij instaan?”
Ik heb Jezus vaak ontkend, net als Petrus in de nacht dat Jezus gevangen werd genomen. Vaak durfde ik niet duidelijk te zijn. Heb ik vage compromissen gesloten. Heb ik zelfs meegepraat met mensen die de Bijbel op bepaalde punten tegenspraken. Omdat ik de moed niet had om te staan voor mijn geloof.
Wat kan thuis komen heerlijk zijn. Na een dag hard werken, lange autoreizen of vakantie ben ik altijd weer blij om in mijn Tom-Tom het woord ‘HOME’ in te toetsen en na een poosje thuis te zijn. De plek waar ik mijn schoenen uitdoe, mijn jas ophang en kan ontspannen met Suus en Noah.
Als ik zou geloven dat voorspoed en gezondheid mijn recht is als kind van God en dus altijd verwacht mag worden was ik nu geen christen meer waarschijnlijk. Of erger..Ik zou misschien gaan geloven dat het God niet kan schelen dat Suus ziek was. Dat...
Waar ik mee bezig ben? Met deze twee wijze spreuken uit de Bijbel, ooit opgeschreven door koning Salomo. Misschien doen ze jou ook goed als jij, net als ik, zo iemand bent die meestal eerst doet en dan denkt.
We leven in een snelle wereld. Met een constante informatiestroom via alle media. Nieuws is kort houdbaar en onze aandacht is maar kort ‘te pakken’. Wat vandaag het gesprek van de dag is, zal morgen overstemd worden door een nieuw bericht. Wat dat betreft is de communicatie van God door de eeuwen heen minder afwisselend wat betreft inhoud…
Soms kan het op zich gezonde verlangen naar structuren en rust doorslaan naar angst voor verandering en verrassing. Uiteindelijk zelfs angst voor God. En daar wil ik het vandaag over hebben.
Ik werk met de zendingsorganisatie Operatie Mobilisatie. En elke week hoor ik weer verhalen van wat God heeft gedaan door mensen die beschikbaar wilden zijn en uit hun comfortabele zone wilden komen. Ze vertellen stuk voor stuk over groei in hun leven als christen.
Ik ben extreem impulsief en snel afgeleid door nieuwe ideeen. Dat kan best leuk zijn tijdens optredens maar meestal ervaar ik het in mijn dagelijks leven als best lastig. Zeker omdat ik graag wil groeien als discipel van Jezus, man van mijn woord wil zijn en vanuit de (vooraf gemaakte) keuzes. Niet vanuit de wind die per dag of zelfs per moment van richting kan veranderen en me een andere kant op kan sturen… Ik vermoed dat ik niet de enige ben die moeite heeft met… discipline. Het onder controle krijgen van ‘jezelf’.
God houdt van ons en wil ons zegenen. Maar dit is niet de reden van Zijn bestaan.
Als ik de titel boven dit stukje zie, klinkt het haast als de titel van een workshop of tien-stappen-plan-boekje waardoor wij eens goed leren hoe wij ‘verwachtingsvol (dus goed) kunnen bidden’. Als een kwaliteit of talent. Ik heb leren bidden met verwachting en kan God nu in beweging brengen. De gedachte alleen al is absurd natuurlijk…
Ik ken mensen die zeggen: “Ik heb zelf een lijntje met God en met de Kerk of de mening van mensen heb ik niets te maken”. Dat gevoel kan ik heel goed begrijpen. Maar ik denk niet dat dit de weg van een leerling van Jezus is.
“Ik denk dat (zeker jonge) christenen vaak brokken maken als ze hun levensvisie enthousiast op anderen gaan leggen. Onbegrip, frustratie, angst (‘zit je bij een sekte ofzo?’) verwijdering en soms zelfs verbroken relaties zijn makkelijk het gevolg van een houding die op veroordelen lijkt.
Wie ben jij om mij te veroordelen?! Kijk lekker naar jezelf!” en om het compleet te maken wordt meestal afgesloten met “wie zonder zonde is werpe de eerste steen”. Daar sta je dan met je goeie bedoelingen. Met je mond vol tanden. Je wilde helpen maar denkt nu vertwijfeld of je het wel goed hebt gedaan.
“Ik heb Jezus aangenomen”. Alsof we in een omgekeerde wereld leven waarin wij Jezus toelaten en Hij dan heel blij mag zijn dat hij ons gastvrije hart mag binnen komen. Zo liggen de verhoudingen niet.
Paulus haalde zijn dagelijks geluk uit zijn (h)echte relatie met Jezus. Die kon niemand hem afpakken. Ook niet in de gevangenis.
BIJBELBLOG
lezen Filippenzen 1 en 3
“Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen 9 en één met hem zijn”
De spiegel die Paulus me voorhoudt
Deze woorden zijn ooit door Paulus opgeschreven. In Filippenzen (3:8-9) spreekt hij vol liefde en gedrevenheid over zijn relatie met Jezus. Deze relatie is hem zoveel waard geworden dat alles erbij verbleekt. Ook de godsdienst waarin Paulus altijd al fanatiek was. Hij heeft ontdekt dat het niet gaat om het naleven van allerlei wetten en regels (hoe goed sommige regels ook zijn!) maar dat het allermooiste en meest belangrijk een relatie met Jezus zelf is. Afgelopen week heeft Paulus mij een spiegel voorgehouden. Ook door een andere uitspraak van hem.
